ჩვენ გაგვიგია ეს ერთხელ, ჩვენ გაგვიგია ეს ათასჯერაც: ბიზნესის წარმატების გასაღები სწორი ადამიანების დასაქმება და მათგან მოშორებით დადგომაა. ეს მათ მისცემს საშუალებას წარმოაჩინონ საკუთარი თავი და დაგვანახონ შესაძლებლობები მაგრამ ეს მხოლოდ ბრძოლის ნახევარია. მართალია, განზე გადგომა გადამწყვეტია, მაგრამ ამას საბოლოოდ მივყავართ ერთ მნივშვნელოვან ფაქტორამდე: ნდობა. თუ კომპანია ენდობა მის თანამშრომლებს და აძლევს საშუალებას თავისუფლად აკეთონ თავიანთი საქმე, მაშინ ისინი უკეთესად იმუშავებენ, აჩვენებენ საკუთარ ტალანტს, შესაძლებლობების მაქსიმუმს, გახდებიან უფრო პროდუქტიულები. შესაბამისად, კომპანია ყურადღებას მიიპყრობს ბაზარზე და უფრო მომხიბვლელი გახდება კლიენტებისთვის, მაგრამ თუ მათ თანამშრომლების ნდობა არ ექნებათ მაშინ ყველაფერი საპირისპიროდ მოხდება. როგორ მივხვდეთ კომპანია ნამდვილად ენდობა თუ არა თანამშრომლებს? პირველ რიგში მიყევით ამ 12 მითითებას.
1. მიეცით ინსტრუქციები და არა მიზნები
ამ შემთხვევაში, უდიდესი მნიშვნალობა აქვს თუ როგორ ეტყვით თანამშრომელს მისი დავალებების შესახებ. მხოლოდ თქმა და დავალება არ არის სწორი, დასაქმებულს უნდა აუხსნათ და მისცეთ ინსტრუქცია როგორ კეთდება ეს საქმე. სანდო კომპანიებს თავიანთი თანამშრომლებისთვის დასახული აქვთ მიზნები, ხოლო საჭიროების შემთხვევაში დახმარებასაც სთავაზობენ.
2. მიეცით დასაქმებულს საშუალება გამოიყენოს ანაზღაურებადი შესვენების დრო მაშინაც კი თუ ის სამსახურს ადრე ტოვებს ექიმთან ვიზიტისთვის
ჭკვიანი კომპანიები არ ნერვიულობენ, თუ მათი თანამშრომლები ცოტათი ადრე დატოვებენ სამუშაო სივრცეს ექიმთან ვიზიტის გამო. ისევ განვმეორდებით, ამას ისინი იმიტომ აკეთებენ, რომ მათ აინტერესებთ ხარისხი დასაქმებულის მუშაობისა შესაბამისად ისინი ხელს უწყობენ მათ ჯანმრთელობასა და გეგმებს. საპირისპიროდ მოაზროვნე კომპანიები გაქანების საშუალებასაც არ აძლევენ თანამშრომლებს სამუშაო საათების დასრულებამდე, რაც მუშაობის ხარისხზე უარყოფითად აისახება
3. მენეჯერი, რომელიც მთელი ღამის განმავლობაში მუშაობს
უტყუარი ნიშანი იმისა თუ რატომ უჩივის მენეჯერი გადაღლას და ზედმეტ მუშაობას, არის ის, რომ არ ენდობა მის დაქვემდებარებაში მყოფ პირებს. შედეგად კი იმას ვიღებთ, რომ მათ უწევთ სამუშაოს ხელმეორედ შესრულება რასაც საკმაოდ დიდი დრო მიაქვს.
4. იქონიეთ ყველაფერზე საკუთარი სტრატეგია
ერთ-ერთი ჩემი ფავორიტი ისტორია ეხება ჩემს კოლეგას, რომელიც მოტივირებული იყო შეექმნა საკუთარი სტრატეგია ყველაფრის ირგვლივ. მოგვიანებით მას დაევალა სტანდარტული ოპერატიული პროცედურა, თუ როგორ შეძლებდა კომპანია საქმიანობის გაგრძელებას. მან ვერ გამოიყენა თავისი სტრატეგია და შესაძლებლობები, რადგან მიიღო პირდაპირი კონკრეტული მითითება შესრულებაზე.
რა იყო ამ მძიმე პოლიტიკის და დავალების მიზეზი? ჩვენ არ ვენდობით ადამიანებს, რომლებიც ჩვენს კომპანიაში მუშაობენ, მაშასადამე ჩვენ ვაწესებთ უამრავ უაზრო წესს და ვაიძულებთ მათ დაემორჩილონ.
5. ზემდგომი “დამდასტურებლების” არანორმალურად დიდი რაოდენობა
ეს არის ის, რაც ეწინააღმდეგება მორალს და ანადგურებს ინოვაციას, საშინელებაა როდესაც თითოეულ მოქმედებას უამრავ ადამიანს უთანხმებ და მათი დასტური გჭირდება. ამგვარი დამტკიცების პროცესის ქონა აშკარად მიანიშნებს იმაზე, რომ კომპანიას ნამდვილად არ სჯერა მის მიერ დაქირავებული ადამიანების.
6. აუკრძალო თანამშრომლებს დისტანციურად მუშაობა
ზოგიერთი დამსაქმებელი (საუბარი გვაქვს ისეთ დამსაქმებელზე, რომელიც არ ენდობა დასაქმებულს), ფიქრობს, რომ სახლიდან მუშაობა ეს არის კოდი იმისა, რომ თანამშრომელი მთელ დღეს სერიალების ყურებასა და ნაყინის ჭამაში გაატარებს. მაგრამ სხვადასხვა კვლევებზე დაყრდნობით სახლიდან მომუშავე თანამშრომლები უფრო პროდუქტიულები არიან.
7. თანამშრომელთა ინტერნეტის გამოყენების მონიტორინგი
თქვენ ვერ გეყოლებათ თანამშრომელი, რომელიც საათობით შოპინგობს ონლაინ სივრცეში არა?
სტაფისადმი უნდობლად განწყობილი კომპანიები ფიქრობენ, რომ საუკეთესო საბრძოლველი გზა არის Big Brother-ის თამაში და მათი თანამშრომლების ონლაინ აქტიურობის მონიტორინგი. ჭკვიანი კომპანიები ფიქრობენ, რომ ამის აღმოფხვრის ეფექტური გზაა ენდონ თანამშრომებს და შემდეგ შეეჯიბრონ საკუთარ კონკურენტებს. ასეთი მიდგომის შემდეგ თანამშრომლებს სურვილიც კი არ გაუჩნდებათ გაატარონ მთელი დღე ამაზონზე.
8. თანამშრომლებისგან ინფორმაციის დამალვა
არსებობს მოსაზრება , რომ ზოგიერთი ყველაზე წარმატებული კომპანია განსაკუთრებით გამჭვირვალეა თანამშრომლების მიმართ – ისინი ენდობიან მათ და იციან, რომ ინფორმაცია მათ სტრატეგიულად მოქმედების საშუალებას მისცემს.
ამავდროულად, უნდობელ კომპანიებს უყვართ დახურული შეხვედრები და საიდუმლო ელ.ფოსტა, რომლის ცოდნა და ძალაუფლება კონცენტრირებულია რამდენიმე ადამიანში, ნაცვლად იმისა, რომ ბევრს გაუზიარონ. ეს კი, თანამშრომლებში ერთგვარ დაძაბულობას იწვევს.
9. მათი აზრით თანამშრომლებთან სიახლოვე არ არის მიზანშეწონილი
თუ კომპანიამ აიყვანა თანამშრომელი და ეს პირი არ მუშაობს, მაშინ მან ის უნდა გაათავისუფლოს და მის გარეშე განაგრძოს მუშაობა. ეს სწორი გადაწყვეტილება იქნება არამარტო ადამიანისთვის, არამედ კომპანიისთვისაც. თუ ისინი ასე არ მოიქცევიან, დიდი შანსია სხვა თანამშრომლებმა მიბაძონ ნაკლებად პროდუქტიულ კოლეგას.
ადამიანების სამსახურიდან გათავისუფლება არაა სასიამოვნო პროცესი, მაგრამ მათთან ერთად მუშაობა მათი შესაძლებლობების რწმენის გარეშე უარესია.
10. მოთხოვნები და ულტიმატუმების წაყენება საუბრის ნაცვლად
კომპანიები, რომლებიც არ ენდობიან თავიანთ თანამშრომლებს მიმართავენ მიდგომას, რომლის თანახმადაც მათი ყოველი მოთხოვნა და დავალება გაგებული უნდა იყოს ყველანაირი ახსნა-განმარტებისა და შეპასუხების გარეშე. ჭკვიანი კომპანიები კი თვლიან, რომ საუკეთესო და კრეატიული იდეები მოდის თანამშრომლებისგან, ასე რომ, სანამ ისისნი გადაწყვეტილებას მიიღებენ მანამდე იგებენ სტაფის პოზიციას ამა თუ იმ საკითხის შესახებ.
11. თანამშრომლების პრეტენზიების იგნორი
ზემოთქმულიდან გამომდინარე, უნდობმა თანამშრომლებმა შეიძლება საკმაოდ დიდი პრეტენზიები გამოთქვან მიმდინარე პრობლემებზე ამის შემდეგ კი დააიგნორონ თანმდევი მოვლენები. ჭკვიანი კომპანიები საშუალებას აძლევენ თანამშრომლებს თამამად გააჟღერონ საკუთარი აზრი ყოველგვარი შიშისა და დაძაბულობის გარეშე ეს ინფორმაცია კი დაეხმარებათ მათ საკუთარი კომპანიის განვითარებაში.
12. და ბოლოს საკუთარი თავის და შესაძლებლობების ურწმუნობა
ეს არის პრობლემის მთავარი საგანი: უნდობელი დამსაქმებლები არსებითად არ ენდობიან საკუთარ თავს და არა საკუთარი დასაქმებულების გადაწყვეტილებებს. ამ უნდობლობას მივყავართ მიკრო მენეჯმენტში, ამ დროს, დამსაქმებლები ცდილობენ უფრო მეტად და უფრო ჭკვიანურად იმუშაონ, მაგრამ რეალურად საპირისპირო შედეგი აქვთ.